S.D. Valenzá: C.D. Rante San Cibrao 0 – S.D. Valenzá 1
Publicado por: S.D. Valenzá
C.D. RANTE SAN CIBRAO 0 – S.D. VALENZÁ 1
Tarde soleada e seca a que nos agardaba no Campo do Parque Tecnolóxico para dirimir a hexemonía deste grupo IX da Segunda Galega entre os dous equipos igualados na testa da clasificatoria e a falla de cinco xornadas para o remate da carreira da regularidade. Moi bo ambiente nos arredores dun campo sen bancadas e que flaco favor fai ó fútbol cando, o mesmo concello, posúe a menos de 500 metros, unhas extraordinarias instalacións con céspede sintético e que, incomprensiblemente, non utiliza o C.D. Rante. Sexa por desinterese dos munícipes, sexa por desacordos cos clubes do concello, a FGF debería mediar para evitar multitude de lesións así como para millorar o fútbol que se practique na provincia.
Arbitraba a contenda o colexiado Jiménez Alberte, da Delegación Ourensá; moi idóneo para, dentro da heroicidade desta categoría, manter a raia os desmans de ámbalas escuadras e impartir a suficiente xustiza deportiva que requería un partido destas características. Sinalou cartóns amarelos para os locais Manín e Raul e para os visitantes Victor, Meixeira, Viola e Brayan.
C.D. RANTE
Manin, Pereira, Atanes, Puga, Cheri, Pichi Toni, Porsche, Gallego, Ribao e Maduro |
- min. 46: Raul entra por Maduro.
- min. 57: Popi entra por Porsche.
- min. 69: Assanne entra por Toni.
- min. 85: Richi entra por Pichi.
S.D. VALENZÁ
Borja, Victor, Ruanova, Trigo, Adrián, Guille Meixeira, Viola, Jota, Brayan e Oliver |
- min. 74: Fran substitúe a Adrián Blanco.
- min. 87: Carlos substitúe a Oliver.
- min. 89: Javi substitúe a Brayan.
A CRÓNICA:
Xa o deciamos na editorial de onte: Transcendencia a xusta, somentes eran tres puntos
con 18 por diante para xogar ou manter o nivel. E o nivel demostrouse con creces: maior posesión de balón durante todo o encontro; maior presenza en ataque tanto en ocasións como arriscando en número de efectivos; maior intensidade no medio do campo e maior concentración defensiva que en outras ocasións o que evitou reiteradamente o achegamento de perigo á meta de Borja que tamén estivo resolutivo no pouco traballo que tivo (3 tiros entre os tres paus nos 90 minutos de xogo).
Foi un encontro de un enorme pundonor, malinterpretado por algún dos actuantes que era xaleado polos vociferantes do público (ainda quedan) que desexan ver fluir o sangue na vez de ver xogadas e técnicas deportivas. Afortunadamente, no caso dos protagonistas, prevaleceu o elemento deportivo en troques ó racial destacando o enorme choque do porteiro local Manin que tivo que ser atendido no recuncho e voltando ó campo con unha evidente coxeira e, ainda así, evitando dous man a man contra xogadores Verdes.
Enlace con la noticia original: AS COUSIÑAS POLO QUE VALEN